اثر 12 هفته تمرین استقامتی زیربیشینه، بی تمرینی و آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین بر غلظت سرمی عامل نکروزه کننده تومور در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات غلظت سرمی عامل نکروزه کننده تومور آلفا (TNF-α) پس از 12 هفته ورزش هوازی و مصرف آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین GnRH) ) در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی بود. روش­‌ها: 25 دختر 6 تا 8 سال دارای بلوغ زودرس بصورت تصادفی به سه گروه (دارو، ورزش، دارو + ورزش) تقسیم شدند. 10 دختر 6 تا 8 سال سالم (بدون بلوغ زودرس) بصورت تصادفی به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. ابتدا نمونه خونی از همه آزمودنی­‌ها تهیه و به روش الایزا سطح سرمی TNF-α اندازه­‌گیری شد. سپس گروه­های آزمایش هر هفته سه جلسه و هر جلسه 25 تا 75 دقیقه تمرین هوازی با شدت 45 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و ماهانه یکبار مصرف آگونیست GnRH (هر چهار هفته 1 میلی­لیتر) به صورت تزریق زیرجلدی به مدت 12 هفته انجام دادند. 24 ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، مرحله دوم نمونه خونی جمع­آوری گردید. مرحله سوم خونگیری پس از 4 هفته بی­‌تمرینی جمع‌آوری شد. یافته‌­ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازه­‌های تکراری نشان داد سطح سرمی TNF-α، در گروه دارو اختلاف معناداری با سطوح اولیه نداشت (0/203p=  ). در گروه ورزش و گروه دارو + ورزش پس از انجام تمرین هوازی سطح سرمی TNF-α کاهش معناداری یافت (0/001p = ).  بی‌­تمرینی منجر به بازگشت معنادار سطح سرمی TNF-α به سطوح اولیه شد (0/001p = ). در مقایسه بین گروهی، آزمون تحلیل واریانس نشان داد تنها بین گروه دارو و ورزش اختلاف معنادار وجود دارد.  نتیجه­‌گیری: مصرف GnRH به تنهایی تاثیری بر سطح سرمی TNF-α در دختران دارای بلوغ زودرس ندارد اما ورزش هوازی و همچنین ورزش توام با مصرف GnRH باعث کاهش سطوح سرمی TNF-α می شود. توقف ورزش هوازی باعث بازگشت میزان کاهش یافته TNF-α به سطح قبل از ورزش می­‌گردد. فعالیت ورزشی با شدت متوسط که برای مدت طولانی و به‌­طور منظم انجام می­شود، به احتمال زیاد می­‌تواند شاخص­های التهابی در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی را کاهش دهد.